Thailand is … Land of Smile

The Kingdom of Thailand.

Thailand, also called the Land of Smiles, is the most popular tourist destination in South-East Asia due to its wealth of natural beauty, culture and history, gorgeous islands and beaches and the mouth-watering food.
In the North you will find breathtaking mountain ranges with waterfalls and fast flowing rivers for trekking and rafting, ethnic tribal groups with unique customs and clothing and people famous for their courtesy and hospitality.

The North-East, or Isan, is one of the country’s most intriguing destination with many Stone Age and Bronze Age dwellings and artifacts, and several significant temples and national parks. The central plains and the east coast are dotted with national parks, seaside resorts and islands.

Mae Hong Son (แม่ฮ่องสอน)

Daily flights into Mae Hong Son’s small airport bring growing numbers of tourists, attracted by the spectacular scenery, numerous hill tribe communities, and soft adventure opportunities.

For those familiar with the name, Mae Hong Son conjures fantastic images of rugged, mist enshrouded mountains where isolated tribal villages await exploration. From the fascinating culture of the indigenous tribal communities to the spectacular natural beauty of the countryside, Mae Hong Son is certainly a dream-come-true destination for many visitors.Nestled in a deep valley hemmed in by high mountain ranges, Mae Hong Son town has long been isolated from the outside world. Virtually covered with mist throughout the year, Mae Hong Son was once only accessible via harrowing, windy, narrow roads that took most of a day to traverse, an adventurous drive that made the town that much more alluring. The name of Mae Hong Son refers to the fact that its terrain is highly suitable for the training of elephants. In fact, former governors of Chiang Mai used to organize the rounding up of wild elephants which were then trained in Mae Hong Son before being sent to the capital for work. Elephants remain an important part of the local culture, and elephant trekking is a popular tourist activity, often combined with overnight hill tribe home stays and river rafting.

Mae Hong Son is a fascinating province of Burmese and Lanna style temples, hot springs, hill tribe villages, trekking, rafting, national parks, and even an annual reggae festival. In addition to a charming capital in Mae Hong Son town, the town of Pai is also a traveler favorite; many people come to Mae Hong Son and Pai to experience the natural beauty of northern Thailand or witness one of the many festivals that are celebrated in Mae Hong Son, especially the annual novice ordination ceremony for young men declaring their intentions to become Buddhist monks.

จังหวัดแม่ฮ่องสอนตั้งอยู่ทางตอนบนของภาคเหนือ เป็นหนึ่งในหลายจังหวัดชายแดนด้านตะวันตกของไทย มีความโดดเด่นในหลายลักษณะ ทั้งสภาพภูมิประเทศและความหลากหลายของประชากร จากหลายกลุ่มชาติพันธุ์ เป็นจังหวัดที่มีประชากรเบาบางที่สุดในประเทศ โดยมีประชากรน้อยมากเป็นอันดับ 3 ในขณะที่มีพื้นที่มากเป็นอันดับ 8 ของประเทศแม่ฮ่องสอนได้ชื่อว่าเป็น “เมืองสามหมอก” เนื่องจากเป็นเมืองที่ล้อมรอบด้วยภูเขาสูงสลับซับซ้อน อากาศเย็นและมีหมอกปกคลุมตลอดทั้ง 3 ฤดูของปี มีป่าไม้หนาแน่น ธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ ทิวทัศน์สวยงาม มีความหลากหลายทางด้านวัฒนธรรม และมีแหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจและเป็นที่นิยมทั้งในหมู่นักท่องเที่ยวชาวไทยและชาวต่างชาติมากมาย นับเป็นจังหวัดท่องเที่ยวที่สำคัญอีกจังหวัดหนึ่งของภูมิภาคและของประเทศสมัยก่อนกรุงรัตนโกสินทร์ เมืองแม่ฮ่องสอนเดิมเป็นชุมชนบ้านป่า ไม่มีผู้ใดปกครอง มีชาวไทยใหญ่บางส่วนจากชายแดนประเทศสหภาพพม่าที่อพยพเข้ามาทำมาหากิน ทำไร่ทำสวนเป็นบางฤดูกาล ความสำคัญของเมืองนี้ในสมัยนั้น เป็นเพียงทางผ่านของกองทัพพม่า ที่เดินทัพไปยังกรุงศรีอยุธยาหรือหัวเมืองฝ่ายเหนือของไทยในปี พ.ศ. 2433 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้โปรดให้รวมเมืองแม่ฮ่องสอน เมืองขุนยวม เมืองยวม (แม่สะเรียง) และเมืองปาย ตั้งเป็นเขตปกครองที่เรียกว่า “บริเวณเชียงใหม่ตะวันตก” ตั้งที่ว่าการอยู่ที่เมืองขุนยวม แล้วย้ายไปตั้งที่เมืองยวมในปี พ.ศ. 2446 ต่อมาในปี พ.ศ. 2453 ก็เปลี่ยนชื่อเขตอีกครั้งเป็น “บริเวณพายัพเหนือ” แล้วย้ายที่ว่าการไปตั้งที่เมืองแม่ฮ่องสอน และขึ้นตรงต่อข้าหลวงใหญ่มณฑลพายัพจนกระทั่งในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ได้ถูกยกฐานะขึ้นเป็น “จังหวัดแม่ฮ่องสอน” จนถึงปัจจุบัน

Phrae (แพร่)

The former center of Thailand’s teak industry, Phrae features many old teak mansions as well as protected forests ideal for hiking and spotting exotic wildlife.

An old and important community of Northern Thailand, Phrae was founded after Chiang Mai had been established as the capital of the Lanna Thai kingdom. Phrae contains one of the largest reserves of teak forests in the country and is located on the banks of the Yom River, 555 kilometers north of Bangkok Like Chiang Mai, Phrae retained its fortified old city, while the new city grew around it. While the new city is charming enough, the old one contains sleepy alleyway lined with teak houses that are outstanding examples of traditional Thai architecture and a number of beautiful temples. Many of these immense teak mansions were constructed by European traders who were engaged in the teak trade back in the 19th century. In the surrounding province, there are several national parks, some remote hill tribe villages, and a number of stands of teak, which are now widely protected from loggers.

Phrae is a province steeped in legend and that’s no surprise as the city was founded around the same time as the Lanna and Sukhothai Kingdoms nearly 800 years ago. Renowned for its vast teak forests, Phrae features a number of colonial style teak homes and mountainous forests including three national parks. There are a number of hill tribe communities in the countryside as well as villages where traditional handicrafts are produced. Those looking to expand their knowledge of the local culture can even spend some time at the local folklore museum or explore the quiet alleyways of the city’s old town, where many old and beautiful temples and teak mansions can be found.

หม้อห้อมไม้สัก ถิ่นรักพระลอ ช่อแฮศรีเมือง ลือเลื่องแพะเมืองผี คนแพร่นี้ใจงาม

แพร่เป็นเมืองเก่าแก่ที่มีตำนานเล่าขานถึงความรุ่งเรืองมายาวนาน รวมทั้งยังเป็นเมืองกำเนิดของเรื่องราวแห่งความรักอันยิ่งใหญ่ในวรรณคดีเรื่องลิลิตพระลอ ที่หลายคนคุ้นหูกันอย่างดีนอกจากแพร่จะเป็นดินแดนที่เต็มไปด้วยร่องรอยทางประวัติศาสตร์น่าเรียนรู้แล้ว ยังมีแหล่งธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์ งดงามด้วยสายน้ำและผืนป่า ให้ไปเยือนได้ตลอดทั้งปีอีกด้วย

จังหวัดแพร่ตั้งอยู่ทางภาคเหนือตอนบนริมฝั่งแม่น้ำยม เป็นเมืองเก่าแก่ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานตั้งแต่ประมาณพุทธศตวรรษที่ 12 เดิมเมืองนี้เป็นนครรัฐอิสระ จนกระทั่งมีการสถาปนาอาณาจักรล้านนาขึ้น จึงถูกผนวกเป็นเมืองภายใต้การปกครองของอาณาจักรล้านนาจากหลักฐานต่างๆ ที่ค้นพบ ทำให้ทราบว่า จังหวัดแพร่มีชื่อที่ใช้เรียกกันมาหลายชื่อ เช่น “เมืองพล” เป็นชื่อที่เก่าแก่ดั้งเดิมที่สุด “เมืองโกศัย” เป็นชื่อที่ปรากฏในพงศาวดารเชียงแสน “เมืองแพล” ตามที่ปรากฏอยู่ในศิลาจารึกหลักที่ 1 ของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช และ “เมืองแพร่” เป็นชื่อที่คนไทยในอาณาจักรสุโขทัยและอยุธยาใช้เรียกเมืองแพล แต่ได้เพี้ยนเสียงเป็น “แพร่” และใช้มาจนถึงปัจจุบันจากการสำรวจพื้นที่ต่างๆ ของจังหวัด ที่ผ่านมามีการค้นพบหลักฐานทางโบราณคดีหลายอย่างที่ระบุว่ามีร่องรอยการอยู่อาศัยของมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ เช่น พบขวานหินกะเทาะและขวานหินขัด ในเขตอำเภอลองและอำเภอวังชิ้น เป็นต้น นอกจากนี้ ที่อำเภอสองยังมีประวัติเกี่ยวกับเมือง “เวียงสรอง” ที่เป็นเมืองโบราณในวรรณคดีเรื่องลิลิตพระลอ ที่รู้จักกันทั่วไปด้วยแพร่แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 8 อำเภอ เช่น อำเภอเมืองแพร่ อำเภอสูงเม่น อำเภอเด่นชัย อำเภอลอง ฯลฯ

Phetchabun (เพชรบูรณ์)

A province of rich history and fertile soil, Petchabun is a province with great natural attractions; particularly its forested mountains and waterfall laden rivers that help create a climate that is cool and pleasurable nearly year round.

Despite being farther south than neighboring Loei, Phetchabun is considered part of the north than the northeast or central regions of Thailand. That said, its topography is similar to that of Loei, as Phetchabun borders three regions of Thailand, the North, Central, and Northeast. The central part of Phetchabun province is in the Pa Sak River basin and contains mountain ranges running along both the western and eastern sectors. Because of the fertility of the land, Phetchabun has always been an agriculturally productive area. The very name of the province derives from a name meaning “the land of crops and foods.” Today, Phetchabun is a province with rich tourism potential. Its climate is pleasant due to the mountainous and forested areas, and it has a rich history dating back more than 1,400 years.

Phetchabun is a province of rich tourism potential with attractions including Khao Kho National Park, which has been referred to as "Little Switzerland" because of its beautiful scenery and cool weather; Nam Nao National Park, which features a large number of wild animals that can be spotted while trekking; and Than Thip Waterfall, which is a popular place for swimming.Phetchabun also features a rich history dating back more than 1,400 years, the height of which occurred after the 11th century when the city was a point of contact between the Dvaravati and Khmer Empires. The city was a prosperous center and a number of ruins remain for visitors to appreciate at Si Thep Historical Park.

เมืองมะขามหวาน อุทยานน้ำหนาว ศรีเทพเมืองเก่า เขาค้ออนุสรณ์ นครพ่อขุนผาเมือง

เมืองมะขามหวานคือสมญานามของเพชรบูรณ์ จังหวัดที่อยู่ในเขตภาคเหนือตอนล่าง เป็นดินแดนแห่งขุนเขา ผืนป่าเขียวขจี ทัศนียภาพสวยงาม อากาศสดชื่นเย็นสบายตลอดปี โดยเฉพาะบริเวณเขาค้อ ที่ได้รับฉายาว่าเป็น “สวิตเซอร์แลนด์เมืองไทย”เพชรบูรณ์เดิมมีชื่อว่า "เพชรบุระ" หรือ "พืชปุระ" อันหมายถึงเมืองแห่งพืชพันธุ์ธัญญาหาร สันนิษฐานว่ามีการสร้างเมืองมาตั้งแต่ยุคสุโขทัย และยุคที่สองคือสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ซึ่งเมืองนี้ทำหน้าที่เป็นเสมือนกำแพงชั้นนอกเพื่อป้องกันข้าศึกเข้ามารุกราน ต่อมาในสมัยอยุธยา เมืองเพชรบูรณ์กลายเป็นเมืองสำคัญในการเคลื่อนทัพผ่าน จนกระทั่งถึงสมัยรัชกาลที่ 6 เพชรบูรณ์ก็ถูกยกฐานะขึ้นเป็นจังหวัด ในยุคสมัยหนึ่ง เพชรบูรณ์กลายเป็นสมรภูมิสู้รบระหว่างพรรคคอมมิวนิสต์กับรัฐบาลไทย โดยเฉพาะในบริเวณเขาค้อและภูหินร่องกล้า กลายเป็นพื้นที่สีชมพูยาวนานกว่า 13 ปี ปัจจุบันเขาค้อและภูหินร่องกล้ได้รับการพัฒนาจนเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญของจังหวัดเพชรบูรณ์

Chiang Mai (เชียงใหม่)

Thailand’s “Rose of the North” is a cultural and natural wonderland with ethnic diversity, a multitude of attractions and welcoming hospitality.

Chiang Mai literally means “new city” and has retained the name despite celebrating its 700th anniversary in 1996. King Meng Rai the Great founded the city as the capital of the Lanna Kingdom on Thursday, April 12 1296 around the same time as the establishment of the Sukhothai Kingdom. King Meng Rai even conferred with his friends, King Ramkhamhaeng of Sukhothai and King Ngam Muang of Phayao before choosing the site where the capital of the Lanna Kingdom was to be founded. Henceforth, Chiang Mai not only became the capital and cultural core of the Lanna Kingdom, it was also to be the center of Buddhism in northern Thailand. King Meng Rai himself was a very religious leader who even founded many of the city’s temples that remain important to this day. Chiang Mai is one of the few places in Thailand where it is possible to experience both historical and modern Thai culture coexisting side by side: the city features centuries-old pagodas and temples next to modern convenience stores and boutique hotels. This dichotomy is best appreciated within the moat-encircled old city, which retains much of the fortified wall that once protected the city center as well as the four main gates that provided access to the former Lanna capital city. Strangely, for many years tourists had mistaken Chiang Mai simply as the base from which they could plan trekking and rafting trips to hill tribe villages and explore other provinces. Once in Chiang Mai, however, tourists are surprised by the fact that there are so many things to discover other than its beautiful and historic temples. Intriguing diversity among ethnic tribes, a number of elephant camps, many cooking and massage schools, numerous outdoor activities, a variety of handicrafts workshops, various cultural performances, and breathtaking scenery make Chiang Mai one of Asia’s most attractive tourist destinations. The phrase "a day in Chiang Mai is enough to see things around town" was once a common expression. Today, two weeks in Chiang Mai may not be long enough for travelers to experience all that Chiang Mai has to offer.

The old city of Chiang Mai is a showcase of the north’s fascinating indigenous cultural identity that includes diverse dialects, a delectable cuisine, distinctive architecture, traditional values, lively festivals, numerous handicrafts workshops, northern style massage, and classical dances. Chiang Mai is also blessed with pristine natural resources including mountains, waterfalls, and rivers. The presence of numerous hill tribes that feature a wealth of unique cultures enhances Chiang Mai’s distinctive diversity. Hill tribe trekking, often combined with river rafting and elephant riding has always been one of Chiang Mai’s greatest tourist attractions. Nowadays there are innumerable activities and attractions both in the city and the surrounding province, including massage instruction and golf. Moreover, visitors can visit workshops where they can learn about the production of silk or silver, and purchase memorable, hand-crafted souvenirs. With such a diverse range of attractions and an equally grand selection of dining and accommodation options, Chiang Mai is a place where both backpackers and luxury tourists can enjoy the ultimate Thailand holiday.

เชียงใหม่ หรือชื่อเดิม “นพบุรีศรีนครพิงค์” ก่อตั้งเป็นราชธานีแห่งอาณาจักรล้านนาเมื่อกว่า 700 ปีก่อน โดยพญาเม็งรายมหาราช ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์เม็งราย ต่อมาในสมัยพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก เชียงใหม่มีฐานะเป็นเมืองประเทศราช และเมื่อมีการปรับเปลี่ยนรูปแบบการปกครองส่วนภูมิภาคในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เมืองเชียงใหม่จึงเปลี่ยนฐานะเป็นมณฑลพายัพ และกลายเป็นจังหวัดในสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว เชียงใหม่นับเป็นศูนย์กลางของจังหวัดในภาคเหนือ โดยเฉพาะเรื่องการท่องเที่ยว ที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักและได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและต่างประเทศ เนื่องจากความพร้อมของแหล่งท่องเที่ยว ทั้งทางด้านธรรมชาติอันงดงาม ด้านศิลปวัฒนธรรม และประเพณีของชาวเชียงใหม่ที่เป็นเอกลักษณ์น่าประทับใจ และความพรั่งพร้อมในเรื่องสถานที่พักและบริการด้านการท่องเที่ยวต่างๆ ที่หลากหลาย เป็นที่ดึงดูดคนมาท่องเที่ยวนับล้านคนในแต่ละปี

Chiang Rai (เชียงราย)

The quieter neighbor of Chiang Mai, Chiang Rai is a land of outstanding natural beauty, where visitors looking to avoid the hordes can visit remote hill tribes, spot exotic wildlife, and check out the golden triangle, the former center of the world’s opium trade.

Chiang Rai has been inhabited since the 7th century, but it was not until 1262 that King Meng Rai established it as the first capital of the Lanna Kingdom. The capital was later relocated to Chiang Mai and since that time Chiang Rai has lived in the shadow of its neighboring province, though for tourists this is a good thing.Today, Chiang Rai is a traveler’s paradise, endowed with abundant natural attractions and antiquities. Attractions range from ruins of ancient settlements and Buddhist shrines to magnificent mountain scenery and hill tribe villages. For those interested in the natural side of Chiang Rai, jungle trekking is a magical experience; explore the mountains of the north along various hiking trails, many of which access the villages of diverse hill tribes groups, many of whom maintain their traditional lifestyles. Chiang Rai town, which tends to be a little more ‘laid back’ than its more popular neighbor, now competes with Chiang Mai as a tourist attraction and is fast becoming a popular escape for tourists wanting to leave their troubles behind.

Chiang Rai, the former capital of the great Lanna Kingdom, is a fascinating province filled with cultural and natural wonders, including the Golden Triangle where Thailand, Laos, and Burma come together; an area that was once the hub of opium production, a trade that had much influence on cultural practices and lifestyles. Chiang Rai had stayed off the tourist radar for many years, its people enjoying very leisurely development and mostly traditional, rural lifestyles. Until this day, entire clans live together in bamboo houses and each village has its own individual character. Recently tourism has boomed in Chiang Rai, where visitors have come to explore the pristine natural beauty of the countryside and immerse themselves in the indigenous culture, including those of a variety of different hill tribe communities. Fortunately for tourists, Chiang Rai is also a center for community development projects, helping rural villagers develop their attractions without adversely affecting their natural and cultural assets.

เหนือสุดในสยาม ชายแดนสามแผ่นดิน ถิ่นวัฒนธรรมล้านนา ล้ำค่าพระธาตุดอยตุง

เชียงราย ดินแดนแห่งขุนเขา เป็นจังหวัดที่อยู่เหนือสุดของประเทศไทย เป็นเมืองเก่าแก่ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานตั้งแต่สมัยเชียงแสนของพญามังราย ผู้ก่อตั้งเมืองเชียงรายบนพื้นที่ราบลุ่มแม่น้ำกก อุดมสมบูรณ์ไปด้วยป่าไม้บนดอยสูงที่สลับซับซ้อน เป็นแหล่งกำเนิดต้นน้ำและน้ำตกอันงดงามหลายแห่ง และมีเทือกเขาผีปันน้ำที่เป็นพรมแดนกั้นประเทศสหภาพพม่าจนถึงด้านทิศเหนือ อีกทั้งเป็นจุดแรกที่แม่น้ำโขงไหลผ่านประเทศไทย เป็นพรมแดนกั้นกลางระหว่างประเทศไทยกับประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวเชียงรายมีประชากรหลายเชื้อชาติ ทั้งชาวไทยพื้นราบ ชาวไทยภูเขา และชาวจีนฮ่อที่อพยพเข้ามาอาศัยอยู่บนดอยสูง แต่ละชนชาติจะมีประเพณี วัฒนธรรม และวิถีชีวิตที่มีเอกลักษณ์ เป็นเสน่ห์อีกอย่างที่ทำให้เชียงรายได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศ

ทิศเหนือ ติดต่อกับสหภาพพม่า ทิศใต้ ติดต่อกับจังหวัดพะเยา ทิศตะวันออก ติดต่อกับสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ทิศตะวันตก ติดต่อกับจังหวัดเชียงใหม่

Uthai Thani (อุทัยธานี)

A land with a long history and great ethnic diversity, Uthai Thani features unspoiled wilderness that provides refuge for Thailand’s endangered wildlife species, particularly within Huai Kha Khaeng Wildlife Reserve, a Natural World Heritage Site.

Uthai Thani is a province abundant in natural resources, such as forests and wildlife. The Huai Kha Khaeng Wildlife Reserve here was even proclaimed a Natural World Heritage Site because of its pristine jungles, forests, plains, streams, and most importantly, a number of rare and endangered animals. Visitors can also see the different lifestyles of Uthai Thani locals, such as the life of raft residents on the Sakae Krang River, a waterway that has been a lifeline for the people of Uthai Thani since ancient times. Life on and around the river eventually grew from a small community into the major province that it is today, although some residents continue to live upon the river, both the source for their livelihoods and as a means for provincial trading.The most striking indication of the bond between the people and the river occurred in 1906, when King Rama V visited the Northern provinces and stayed in Sakae Krang village, where the monk Phra Khru Uthai Tham Nithet (Chan) built twin rafts to receive the king. In addition, at the end of the Buddhist Lent, Buddhists from many regions congregate at the foot of Khao Sakae Krang in Wat Sangkat Rattana Khiri for a major merit-making tradition called Tak Bat Thewo. This festival has been held in Uthai Thani since ancient times.

Uthai Thani is located in the lower northern region of Thailand, though the capital city is somewhat off the main route between Bangkok and Chiang Mai. Consequently, few tourists go out of their way to visit this somewhat remote province, which features striking natural beauty, including the Huai Kha Khaeng Wildlife Reserve, a Natural World Heritage Site. In addition to trekking and looking for endangered wildlife, visitors to Uthai Thani also enjoy visiting the floating village on the Sakae Krang River, the lifeblood of the province. The province also features a museum with prehistoric artifacts, a number of ruins, colorful cave paintings, hot springs, and a buffalo market. Visitors looking for unspoiled Thai countryside and authentic Thai hospitality will not be disappointed by a holiday in Uthai Thani.

อุทัยธานี เมืองพระชนกจักรี ปลาแรดรสดี ประเพณีเทโว ส้มโอบ้านน้ำตก มรดกโลกห้วยขาแข้ง แหล่งต้นน้ำสะแกกรัง ตลาดนัดดังโคกระบือ

อุทัยธานี เมืองพระมหาชนกจักรี ริมฝั่งแม่น้ำสะแกกรัง พื้นที่อันอุดมสมบูรณ์แห่งนี้มีผู้คนเข้ามาอาศัยตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ดังหลักฐานภาพเขียนผนังผาเขาปลาร้าในเขตอำลานสัก จนยุคสมัยสุโขทัย มีตำนานว่า ท้าวมหาพรหมได้รวบรวมผู้คนเข้ามาสร้างเมืองที่บ้านอุทัยเก่า หรือเรียกว่า "เมืองอู่ไทย” ซึ่งตั้งอยู่ที่อำเภอหนองฉางในปัจจุบัน ผู้คนที่อาศัยมีทั้งชาวทวารวดีเชื้อสายมอญและคนไทยในสมัยอยุธยา เมืองอุทัยธานีมีฐานะเป็นหัวเมืองหน้าด่านชั้นนอก เพื่อสกัดกั้นกองทัพพม่าที่จะเข้ามาตีกรุงศรีอยุธยาทางด่านเจดีย์สามองค์และด่านเมาะตะมะ ต่อมาในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น มีผู้คนอพยพมาตั้งถิ่นฐานบ้านเรือนบริเวณที่ลุ่มแม่น้ำสะแกกรังมากขึ้น โดยเฉพาะชาวลาวที่ถูกกวาดต้อนมาจากเวียงจันทน์และหลวงพระบาง และชาวจีนโพ้นทะเล ทำให้อุทัยธานีกลายเป็นศูนย์กลางการค้าของผู้คนในละแวกนั้น ในรัชกาลที่ 7 ได้มีการยกเลิกการปกครองแบบมณฑล และยกฐานะกลายเป็นจังหวัดอุทัยธานีจนถึงปัจจุบันอุทัยธานีวันนี้สงบเงียบ วิถีชีวิตผู้คน เรือนไม้ห้องแถวในตลาดริมฝั่งแม่น้ำสะแกกรัง ยังคงเป็นภาพประทับใจที่ผู้มาเยือนสามารถพบเห็นได้อยู่เสมอ ผู้คนส่วนใหญ่ในจังหวัดประกอบอาชีพกสิกรรม ทำนา ทำสวน ทำประมงพื้นบ้าน เลี้ยงปลากระชังริมฝั่งแม่น้ำสะแกกรังและแม่น้ำเจ้าพระยา นอกจากนี้ยังมีผืนป่ามรดกโลกห้วยขาแข้งเป็นส่วนหนึ่งของป่าตะวันตก ป่าผืนใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่อุดมสมบูรณ์มีความหลากหลายทางธรรมชาติทั้งพันธุ์พืชและสัตว์ป่า